بسم الله الرحمن الرحیم
📚 معرفی کتاب: خون دلی که لعل شد
🖊 نویسنده: رهبر انقلاب اسلامی
🖊 مترجم: محمدحسین باتمان‌غلیچ
🔶 روایتی خودنوشت از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از زندان‌ها و تبعید دوران مبارزات انقلاب اسلامی.
در سینه خون گرمش یاقوت و لعل گردید
در زیر تیغ چون کوه هرکس فشرد پا را
🔷 خون دلی که لعل شد، در ابتدا به زبان عربی برای جوانان عرب‌زبان توسط رهبر معظم انقلاب، با نام «إنّ مع الصّبر نصراً» در بیروت منتشر شد و سید حسن نصرالله این کتاب را به عموم مردم معرفی کرد.
🔹سپس این کتاب برای فارسی زبانان ترجمه شد و در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفت.
🔹 این کتاب اگر چه خاطرات دوران زندان و تبعید ایشان است ولی نکاتی مازاد دارد که در زندگی روزمره ما بسیار پرکاربرد است. همچنین چون این کتاب خودنوشت است می‌شود به برخی ویژگی‌های درونی حضرت نیز پی‌برد.
🔶شرح زندگی ایشان در دوران اسارت، که زمان زیادی را شامل می‌شود، از زبان خودشان بسیار خواندنی است.
🔸ایشان با بلاغت و مهارت و زیبایی تمام، این دوره از زندگی‌شان را مانند یک داستان به نگارش درآورده‌اند. به صورتی که خواننده از خواندن لذت می‌برد و احساس خستگی نمی‌کند.
🔸 نکته‌ی مهم این است که حضرت آقا در خلال خاطرات زندانی شدن‌شان، داستان‌های کوتاهی از سبک زندگی خود نیز، برای مخاطبان شرح می‌دهند تا هم داستان یکنواخت پیش نرود و هم نکات آموزنده‌ای از سبک زندگی اسلامی به جوانان عرضه کنند. این خاطرات شامل زندگی مادی، رفتار با خانواده، رفتار همسر ایشان و برخوردشان با مشکلات، چگونگی رفتار با مخالفان و دوستان، کمک به سیل‌زدگان و... می‌باشد.
🔸 همچنین حوادث تاریخی مصادف با این دوران را نیز یادآور می‌شوند. مانند: دستگیری امام، جنگ شش روزه، سپتامبر سیاه، کنفرانس باندونگ، حادثه‌ی پانزده خرداد و نوزدهم دی و...، سیل ایرانشهر و...
🔸 ایشان به دلیل زجرآور بودن مسئله‌ی شکنجه، شرح شکنجه‌ها را بسیار محدود عرض می‌کنند.
🔷 خواندن این کتاب را به همه‌ی گروه‌های سنی پیشنهاد می‌کنم.
📤 نشر: انقلاب اسلامی
📖 تعداد صفحه: ۴١٠
💰 قیمت نسخه چاپی: ٣۶٠٠٠ تومان
منتشر شده در شبکه اجتماعی سروش کانال کتابخوانی:
📚 @ketab_khani
منتخبی از بخش‌های کتاب:
همه دانش‌ها را انسان مسلمان می‌تواند از غیر مسلمان فراگیرد و در جهتی که موافق نظر دین است، قرار دهد.
صفحه ٢۵١
🌹🌹🌹🌹🌹
به قصد تسلّی و هم‌‌دردی، صحبت را با او ادامه دادم. وقتی دید من به او سخت توجه می‌کنم، گمان کرد من این کار را از این جهت می‌کنم که می‌پندارم او از زندانیان سیاسی اسلام‌گرا است، و یا این‌که قصد دارم به این وسیله او را به صفوف اسلام‌گرایان جذب کنم. سرش را بلند کرد و با لحنی خشک گفت:
اجازه بدهید اعتراف کنم که من به هیچ دینی عقیده ندارم!
فهمیدم که چه در ذهنش گذشته. دنبال جمله‌ای مناسب ذهنیت و منطق و شرایط او می‌گشتم. گفتم:
«سوکارنو» رئیس‌جمهور اندونزی در کنفرانس باندونگ گفت: ملاک اتحاد ملت‌های عقب‌مانده، نه وحدت دینی و نه وحدت تاریخی و فرهنگی و امثال آن، بلکه «وحدت نیاز» است. مسائل یکی است و سرنوشت نامعلوم؛ دین نباید میان من و شما جدایی بیندازد.
صفحه ٢۴٨
❤️❤️❤️❤️❤️
